Cuento a mi ejposa

[Dolora]
A mi distinguido amigo
señor Pedro Londoño

“–Negra re mi vira

A ronde vá?

Quérate en mi rancho,

No te queje má;

Mira que me aflije

Tu infelicirá;...

Oye mis arrullo,

Palomita amá!...”

 

“–Mi palomo mio

Lo pecdí ya...!

Reja que lamente

Suécte tan fatá;

No te re cuirao

Mi infelicirá;

Vécme no reseo

Re ninguno amá!...”

 

Eto lo recia

En noche pasá,

A un mozo der pueblo

Ciécta ejconsolá;...

Ma a la pocas güerta,

A poquito e ná,

Tuvo ciécta cosa

Como un zapo e hincha!...

 

Si ponemo en la agua

Un granito e sá,

Pronto se risuécve

Con facilirá!...

Nunca en las mujeres

Fué efertivo ná;

Toro en ella ej humo,

Toro farserá!

 

——

“–Negra de mi vida: / ¿A dónde vas? / Quédate en mi rancho, / No te quejes más; / Mira que me aflige / Tu infelicidad… / ¡Oye mis arrullos, / Palomita amada!…”. / “–¡Mi palomo mío / Lo perdí ya!… / Deja que lamente / Suerte tan fatal; / No te dé cuidado / Mi infelicidad; / Verme no deseo / De ninguno amada!…” / Esto lo decía / En noche pasada / A un mozo del pueblo / Cierta desconsolada… / Mas a las pocas vueltas, / Al poquito de nada, / ¡Tuvo cierta cosa / Como un sapo de hinchada! / Si ponemos en agua / Un granito de sal, / ¡Pronto se disuelve / Con facilidad!… / Nunca en las mujeres / Fue efectivo nada; / ¡Todo en ellas es humo, / Todo falsedad!…